LIST REKTORA UNIWERSYTETU PAPIESKIEGO JANA PAWŁA II W KRAKOWIE NA DRUGI DZIEŃ ŚWIĄT BOŻEGO NARODZENIA 2024 ROKU.

środa, 25-12-2024

LIST REKTORA UNIWERSYTETU PAPIESKIEGO
JANA PAWŁA II W KRAKOWIE
NA DRUGI DZIEŃ ŚWIĄT BOŻEGO NARODZENIA 2024 ROKU

Umiłowani, Siostry i Bracia!
W naszych kościołach i domach świętujemy Narodzenie Pańskie. Radośniej
modlimy się i śpiewamy kolędy. A w dzisiejszej liturgii Słowa stajemy się świadkami
ukamienowania Szczepana przemawiającego z natchnienia Ducha Bożego. Został
zabity dlatego, że głosił Dobrą Nowinę Jezusa Zbawiciela, która była, jest i będzie
znakiem sprzeciwu dla świata, w którym zło znajdowało i wciąż znajduje dla siebie
całkiem wygodne miejsce.
Ta karta liturgii jaką dzisiaj przeżywamy, wpisuje się także w realizm naszej
codzienności i w to, czego doświadczamy w naszym polskim domu od jakiegoś
czasu. Słyszymy o kryzysie związanym z wiarą i zmęczeniem instytucją Kościoła.
Toczą się dyskusje o słuszności nauczania religii w szkole. A co powiedzieć
o głosach, które dotyczą braku szacunku do człowieka i to od momentu poczęcia
do naturalnej śmierci? Jesteśmy świadkami kłótni między nami, Polakami. Areną
tych sporów są domy i miejsca pracy. Toczą się one w mediach i wszędzie, gdzie
spotyka się człowiek z człowiekiem. Czasem można odnieść wrażenie, że stajemy
się coraz gorsi. Powstaje więc pytanie: dlaczego tak się dzieje? My, Naród Polski,
który przetrwał tyle przeciwności w swojej przeszło tysiącletniej historii, poddajemy
się na nowo zniechęceniu. Skąd u nas tyle zła i wręcz nienawiści w mowie
i zachowaniu? Tak często brak nam szacunku jeden do drugiego. Stajemy się sobie
wrogami, choć łączy nas wspólny język, historia, kultura, często też religia oraz
ideały i pragnienie zdrowia, szczęścia, pomyślności i dobrobytu. Czy nie powtarza
się więc dziś na naszych oczach ta sama scena kamienowania Szczepana?
2
A gdy do tego obrazu dodać nadal trwającą okrutną wojnę na Ukrainie, na Bliskim
Wschodzie, ziemi, gdzie narodził się nasz Zbawiciel, i w tylu innych miejscach
świata, zmęczenie i zniechęcenie stają się naszym udziałem i brak nam czasem
perspektyw życia i rozwoju.
I oto w takim właśnie momencie naszego życia otrzymujemy znak czasu od
Opatrzności Bożej. Papież Franciszek ogłasza rok 2025 Rokiem Jubileuszowym
i co najważniejsze – ma to być rok nadziei! Rok pojednania, nawrócenia
i budowania wspólnoty. To ma być powrót do źródeł wiary oraz jej pogłębiania
i rozpalania na nowo. Ten wyjątkowy rok papież rozpoczął w bazylice św. Piotra
w noc Bożego Narodzenia, a w katedrach na całym świecie zostanie on
zainaugurowany w najbliższą niedzielę Najświętszej Rodziny. Ten Rok Święty stanie
się zadaniem i wyzwaniem dla każdej i każdego z nas. To ma być rok pogłębiania
naszej nadziei, by jej światło nie gasło w codziennym życiu. Ma być też mobilizacją
do tego, by na co dzień być misyjnym Kościołem synodalnym. Pozwólmy się też
w 2025 roku prowadzić słowom świętego Jana Pawła II, który podczas pielgrzymki
do Ojczyzny mówił do nas: „Niech nasza miłość będzie potężna. Niech nasza
nadzieja będzie większa od wszystkiego, co się tej nadziei może sprzeciwiać” (Jan
Paweł II, katedra Świętej Rodziny w Częstochowie, 18 czerwca 1983 roku).
To wezwanie do nadziei, która zawieść nie może (zob. Rz 5, 5), bo oparta jest na
trwałych fundamentach, którymi są wiara w życie wieczne i w to, że Jezus umarł,
ale i zmartwychwstał (zob. Franciszek, Bulla Spes non confundit, 19–20). Papież
zachęca nas do radosnego dawania świadectwa o nadziei, która w nas jest. A skoro
jesteśmy zakotwiczeni w nadziei, mamy innych pociągać w sposób wiarygodny do
wiary i miłości: przez uśmiech, gest przyjaźni, szczere wysłuchanie, bezinteresowną
posługę (zob. Franciszek, bulla Spes non confundit, 18). To jest silna dla duszy kotwica
(zob. Hbr 6, 18–20). „Ta nadzieja jest znacznie większa niż satysfakcje każdego
dnia i poprawa warunków życia, przenosi nas ponad próby i zachęca, byśmy szli,
nie tracąc z oczu wielkości celu, do którego jesteśmy powołani – nieba”
(Franciszek, Bulla Spes non confundit, 25). Niech pociąga nas nadzieja, a przez nas
praktykowana, będzie świadectwem dla innych.
3
Moi drodzy, Siostry i Bracia!
Na papieskim uniwersytecie w Krakowie, tą nadzieją pokładaną w Bogu nieustannie
żyjemy. To jest perspektywa naszego rozwoju, posługi myślenia
i poszukiwania prawdy.
2 września 2024 roku zakończył się I etap budowy budynku na naszym Kampusie,
który będzie służył zwłaszcza studentom i profesorom. Oddany został jego stan
surowy. Budynek będzie gotowy, bardzo na to liczymy, 2 sierpnia 2025 roku. To
będzie dla nas także jubileuszowy dar nadziei. Coraz bliżej więc jest wymarzona
chwila posiadania własnego miejsca i domu dla pracowników, studentów
i doktorantów. Wszystko jak zawsze jest w rękach Bożych i ludzkich.
Promykiem nadziei dla nas jest także i to, że 27 kwietnia 2024 roku – w dziesiątą
rocznicę kanonizacji naszego Świętego Patrona papieża Jana Pawła II – na
uniwersytecie papieskim został erygowany Wydział Nauk o Komunikacji, gdzie
kształcą się dziennikarze budując swoją wiedzę w oparciu o wartości
chrześcijańskie. Już teraz zapraszamy przyszłych absolwentów szkół średnich także
na nowy kierunek – studia nad cywilizacjami, który będzie prowadzony na Wydziale
Filozoficznym naszej uczelni od nowego roku akademickiego.
Dziękuję za Waszą troskę duchową i materialną o nasz uniwersytet i bardzo proszę
nie ustawajcie w niej. W każdą pierwszą niedzielę miesiąca modlę się podczas
Eucharystii o godz. 8.30 w katedrze na Wawelu, za naszych darczyńców żyjących
i zmarłych. Dziękuję za Wasz nieustanny dar serca.
Niech Chrystus narodzony w Betlejem, nieustannie Wam wszystkim błogosławi na
te Święta. Niech błogosławi Wam w nowym Jubileuszowym Roku 2025!
Pamiętajcie, że nadzieja pokładana w Bogu zawieść nie może (zob. Rz 5, 5).

ks. prof. dr hab. Robert Tyrała, rektor UPJPII
Kraków, 26 grudnia 2024 roku
II dzień świąt Bożego Narodzenia, święto św. Szczepana